بی گُلِ رویت ،بهاری کومرا؟
غیرِاشکم آبشاری کومرا.؟
نیست همراهم بغیرازسایه ای
بگذری ازسایه یاری کومرا.؟
میمکم لب های سُرخت راشبی
چون دهانِ تو اناری کومرا؟
ساخت زوبینِ نگاهت ،کارِدل
مثلِ چشمت ،نیزه داری کومرا؟
باختم دار و ندارخویش را
جزغمِ عشقت ،قماری کومرا؟
چشم دارم مهربان مانی به من
از تو جز این انتظاری کومرا؟
آمدم با پای خود دردامِ تو
رَم مَده ! میلِ فراری کومرا؟
ماهی ام دیگرنخواهد شد نهنگ
تا به دریا جویباری کومرا؟
تا به سوزانم سیاهی را«غروب»!
زیرِخاکستر،شراری کومرا؟
جعفر درویشیان «غروب»
8 /1 /94
باهرسخنِ سرد،دلم می شکند
چون آینه ازگَرد،دلم می شکند
حرفی نزنید ازسرِ بیدردی
ای مردمِ بیدرد! دلم می شکند
جعفر درویشیان «غروب»